22 abril 2007

Poco ha habido que contar estos días. Mucho trabajo y ya nos vamos recuperando de la media marathon... Por mi parte me sigue doliendo un poco la cadera, con lo que esta semana, haré uso del dinerito que tengo en el abono deportes y visitar al masajista...
El viernes vinieron a cenar a casa Juan y Blanca y David e Iva. Además Jesús aprovechó para pasar y darnos las invitaciones de su boda... qué poquito le queda y qué nerviosito que está...
La cena les gustó mucho y después de cenar fuimos al Imperio a ver a David tocar... Tocaron fenomenal, además un montón de canciones de nuestra época... qué mayores!!!
El sábado fue un día tranqui, por la mañana gym y por la tarde dimos un paseillo por el parque.

Hoy sin embargo ha sido un día que hemos aprovechado al máximo. Nos levantamos pronto y hemos ido a ver el MAPOMA. No nos dió tiempo a llegar a la salida (en la Pza de Colón), con lo que nos quedamo en Gregorio Marañón y vimos llegar la carrera. Literalmente fuimos engullidos por la marea de gente que corría. De ahí dando un paseíto nos fuimos a Colón, pero era prácticamente imposible quedarse por ahí desayunando, con lo que nos fuimos a Sol. Cuando llegamos, 1 hora después del inicio de carrera, ya estaban pasando corredores... Era su km 18!!!
Desayunamos, vimos a un montón de corredores y nos fuimos hacia la meta, que estaba en el Retiro. Allí estuvimos un montón de tiempo.. Justo cuando llegamos ya había llegado el primero.. Vimos llegar a la primera mujer y estuvimos allí, hasta que entraron los que terminaban en 5h...
Me lo he pasado fenomenal y me ha encantado ver a los corredores esforzándose tanto, pero por otro lado te daba un poco de envidia, porque había un montón de familiares allí para ver a su gente y, sin embargo, a nosotros no nos va a ver nadie... Avisamos a todo el mundo cuándo vamos a correr y todo el mundo pasa de ir... Es una pena...
Justo estábamos al lado de una familia y el hijo, que tendría unos 5 años o así, cuando ha visto pasar a su padre se le ha iluminado toda la cara y se le veía tan orgulloso... Qué envidia!!!
Después de ver el Mapoma, nos hemos ido a Latina para intentar tapear un poquillo, hemos comido de muerte en Juana la Loca. Impresionante. Por fin he comido un tartare de salmón (que estaba de muerte!!!) y la tortilla, también.
Luego vuelta a casita, una siestuqui, hemos puesto a punto las bicis y a prepararse para la semana...
Menos mal que son 5 días y luego un puentazo...








Las calles de Madrid esperando a los maratonianos.
Una marea de corredores.
Animando con bandera y cartel!!, esperando a que pasara un grupo de corredoras.

1 comentario:

Anónimo dijo...

Feliç Sant Jordi, filla del vent. Que tinguis molt bon dia. Ja has comprobat que pots fer sense cap problema una marató. Tu ets millor que moltíssima gent que estava corrent.
Això sí, tingues cura.
Petonets. I posa una rosa al blog.